اسباب کشی

با سلام به تمامی دوستان عزیز
به دلایلی مجبور تعطیل کردن این وبلاگ و نقل مکان هستیم اما شما دوستان عزیز میتوانید از این پس به سایت زیر مراجعه کنید.
سعی میکنیم مطالب قبلی را به وبلاگ جدید انتقال دهیم.




















خبرنامه امیرکبیر: سخنرانی محمود احمدی نژاد صبح امروز در دانشگاه علم و صنعت تحت تدابیر شدید امنیتی انجام شد.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر احمدی نژاد در اقدامی غیرمنتظره و بدون آن که اطلاع رسانی در خصوص حضور او در دانشگاه علم و صنعت انجام شود به آن دانشگاه رفت و بالاخره موفق شد یکی از کم حاشیه ترین سخنرانی های خود را در یک دانشگاه بزرگ کشور انجام دهد.

خبرگزاری های رسمی کشور عصر دیروز در حالی اقدام به انتشار خبر حضور رئیس جمهور در دانشگاه علم و صنعت نمودند که دیدار عمومی وی با دانشجویان در این دانشگاه همچنان در هاله ای از ابهام بود. اطلاع رسانی در خصوص حضور احمدی نژاد در دانشگاه علم و صنعت به نحوی بود که حتی بسیاری از دانشجویان این دانشگاه تا صبح امروز اطلاعی از برگزاری چنین مراسمی نداشتند.

شب گذشته رئیس دانشگاه علم و صنعت با فراخوانی مسئول تشکل های مختلف دانشجویی این دانشگاه خبر حضور احمدی نژاد در این دانشگاه را به ایشان داده بود. رئیس دانشگاه علم و صنعت به مسئولین تشکل های دانشجویی گوشزد کرده بود که در این دیدار فقط دانشجویان دانشگاه علم و صنعت حاضر هستند و هیچ دانشجوی دیگری حق ورود به دانشگاه و سالن سخنرانی را نخواهد داشت.

مسئول نهاد رهبری این دانشگاه نیز شب گذشته با فراخوانی مسئولین تشکل های دانشجویی این دانشگاه تلویحا آن ها را تهدید کرده بود که در صورت تحریم این جلسه یا حضور در آن و ایراد انتقادات تند به رئیس جمهور با احکام سنگین کمیته انضباطی مواجه خواهند شد.

در حالی که رئیس دانشگاه علم و صنعت تاکید کرده بود که به جز «سه مینی بوس» که گارد ریاست جمهوری را به داخل دانشگاه خواهد آورد هیچ دانشجویی از هیچ دانشگاهی در این جلسه شرکت نخواهد کرد، از بامداد امروز چندین اتوبوس که دانشجویان دانشگاه امام حسین و امام صادق و همچنین بسیجی های دانشگاه های تهران را برای شرکت در جلسه سخنرانی احمدی نژاد به دانشگاه علم و صنعت آورده بود، وارد این دانشگاه شدند و کل فضای سالن را پر کردند.

از شب گذشته نیز کلیه خوابگاه های علم و صنعت که در محوطه دانشگاه قرار دارند از پذیرش میهمان خودداری می کردند. صبح امروز همچنین کلیه درب های ورودی دانشگاه علم و صنعت به جز درب اصلی بسته بود. حضور نیروهای امنیتی خارج درب اصلی و نیروهای انتظامات دانشگاه که به شدت کارت دانشجویان را چک می کردند در داخل مشهود بود.

مسئولین تشکل های دانشجویی دانشگاه علم و صنعت قصد داشتند به تحریم این جلسه دست بزنند که بار دیگر با تهدید و فشارهای مسئولین حراست دانشگاه علم و صنعت مجبور شدند در جلسه شرکت کرده و سوالاتی را از رئیس جمهور بپرسند. درب سالن از ساعت ۹ صبح و در حالی که هنوز دقایقی از حضور محمود احمدی نژاد در سالن می گذشت به روی عموم دانشجویان بسته شد.

شنیده ها حاکی از آن است در سالن سخنرانی در حالی که یکی از دانشجویان پلاکاردی با شعار «محمود احمدی نژاد، عامل تبعیض و فساد» در دست گرفته بود، پلاکاردش توسط دانشجویان بسیجی پاره شد. این دانشجو سپس پلاکاردی دیگر با همین مضمون در دست گرفته بود که این بار بسیجیان با حمله کردن به او، او را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

شب گذشته همچنین اعلام شد که کلیه کلاس های دانشگاه امروز تعطیل است. دانشجویان دانشگاه علم و صنعت نیز که عمدتا از برنامه سخنرانی احمدی نژاد اطلاع نداشتند امروز به دانشگاه مراجعه نکردند. در حالی که درب سالن ساعت ۹ صبح بسته شد، بیرون سالن جمع کثیری از نیروهای امنیتی و بسیجی های دانشگاه های مختلف به وفور دیده می شدند. دانشجویان دانشگاه علم و صنعت بیرون سالن در چند مورد با بسیجی ها و نیروهای امنیتی درگیری لفظی پیدا کردند.

جمعی ۵۰ نفره دانشجویان دانشگاه های امیرکبیر، علامه، خواجه نصیر و… که به صورت اتفاقی از حضور احمدی نژاد در دانشگاه علم و صنعت مطلع شده بودند، برای شرکت در این برنامه به این دانشگاه مراجعه کرده بودند و در خیابان بارها با تهدید نیروهای امنیتی مواجه شدند. نیروهای امنیتی مرتبا از دانشجویانی که در خیابان ایستاده بودند و قصد داشتند وارد دانشگاه شوند، عکس می گرفتند.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر گارد ریاست جمهوری در نهایت در حالی که دانشجویان قصد داشتند وارد دانشگاه شوند، سه تن از آن ها را دستگیر و به مقر پلیس امنیت انتقال داد و بقیه دانشجویان را متفرق کرد. دو نفر از دستگیرشدگان دانشجویان دانشگاه امیرکبیر و یک نفر آن ها دانشجوی دانشگاه خواجه نصیر بود. نیروهای گارد ریاست جمهوری در حالی که فحش های رکیک به دانشجویان دستگیر شده می دادند، آن ها را سوار اتومبیل های خود کردند.

بدین ترتیب و با اتخاذ شدیدترین تدابیر امنیتی و عدم اطلاع رسانی در خصوص حضور رئیس جمهور در دانشگاه علم و صنعت، بالاخره محمود احمدی نژاد توانست یکی از کم حاشیه ترین برنامه های حضور خود در یکی از دانشگاه های بزرگ کشور را تجربه کند. پیش از این اعتراض گسترده دانشجویان در دانشگاه امیرکبیر و تهران به احمدی نژاد موجب خشم حامیان دولت شده بود.

لازم به ذکر است سه دانشجوی بازداشت شده عصر امروز بدون هیچ گونه توضیحی آزاد شدند. به نظر می رسد حامیان دولت به منظور کاستن هر چه بیشتر از حواشی حضور رئیس جمهور در دانشگاه سریعا اقدام به آزادی دانشجویان کرده باشند. لازم به ذکر است شب گذشته نیروهای امنیتی ضمن تماس با برخی از فعالین دانشجویی آن ها را تهدید کرده بودند در صورت حضور در دانشگاه علم و صنعت آن ها را بازداشت خواهند کرد.

حضور احمدی نژاد در این دانشگاه در شرایطی انجام می شود که نیروهای امنیتی هفته گذشته علی نیکونسبتی و علی عزیزی، دو عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، را بازداشت کرده اند. اخبار رسیده حاکی از ضرب و شتم علی عزیزی حین انتقال به بازداشتگاه توسط نیروهای امنیتی است. دفتر تحکیم وحدت در هفته های گذشته با نگارش دو نامه خطاب به رئیس جمهور و طرح ۲۰ سوال از وی، خواستار پاسخگویی رئیس جمهور شده بود. این دو نامه بازتاب وسیعی در سطح رسانه ها داشت و به نظر می رسد بازداشت این دو عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم بی




ارتباط با انتشار این نامه ها نباشد.









باز داشت علی عزیزی



خبرنامه امیرکبیر: علی عزیزی، نایب دبیر دفتر تحکیم وحدت، پس از آن که روز یکشنبه ۱۳ آبان ماه توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد، در حین انتقال به زندان اوین به شدت از سوی نیروهای امنیتی مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر شدت ضرب و شتم این دانشجو توسط نیروهای امنیتی به حدی بوده که وی از ناحیه دست و گردن مورد آسیب جدی قرار گرفته است. شنیده ها حاکی از آن است نیروهای امنیتی پس از انتقال عزیزی به بند ۲۰۹ بلافاصله او را به بهداری بند انتقال داده و پزشک بند دست و گردن آسیب دیده او را باندپیچی کرده است.

علی عزیزی روز دوشنبه، ۱۴ آبان ماه، جهت صدور قرار بازداشت به دادگاه انقلاب منتقل شد. افرادی که این دانشجو را روز دوشنبه در دادگاه انقلاب مشاهده کرده اند وجود آثار ضرب و جرح و باندپیچ بودن دست و گردن وی را تایید کرده اند. علی عزیزی روز سه شنبه طی تماسی از بند ۲۰۹ با خانواده اش، از سلامت خود خبر داد.

گزارش های رسیده حاکی از آن است که زمان انتقال عزیزی به دادگاه انقلاب، قاضی حداد با تحقیر وی در مقابل دید عموم، وی را عامل بدبختی سه دانشجویی بازداشتی پلی تکنیک، مجید توکلی احمد قصابان و احسان منصوری دانسته و با زدن بر روی سر وی او را سرزنش کرده است.

لازم به ذکر است احسان منصوری، یکی دیگر از دانشجوی در بند دانشگاه امیرکبیر، پس از آن که روز اول خردادماه دستگیر شد در راه انتقال به زندان اوین به شیوه مشابه ای مورد ضرب و شتم نیروهای امنیتی قرار گرفته بود. شدت ضرب و شتم این دانشجو به حدی بود که مسئولین زندان اوین از تحویل گرفتن او از نیروهای امنیتی امتناع می کردند. احسان منصوری نیز در اوایل زمان بازداشت طی تماسی که با منزل خود گرفت از مساعد بودن حالش خبر داد. اما پس از ملاقات حضوری خانواده منصوری با وی مشخص شد این دانشجو به همراه دیگر دانشجویان بازداشت شده تحت شدیدترین شکنجه ها قرار داشته است.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر یک هفته قبل از بازداشت علی عزیزی، نیروهای امنیتی آرمان صداقتی، بهنام سپهرمند، مازیار سمیعی و پدرام رفعتی را در رابطه با تجمع دانشجویی دانشگاه علامه دستگیر کردند. نیروهای امنیتی هنگام دستگیری، بهنام سپهرمند و مازیار سمیعی را نیز به شدت مورد ضرب و شتم قرار داده بودند.

صداقتی، سپهرمند و سمیعی چند روز پیش از زندان آزاد شدند و با آزادی این دانشجویان مشخص شد بازجویان این دانشجویان همان افرادی بودند که در بهار سال جاری بازجویی پرونده ۸ دانشجوی در بند دانشگاه امیرکبیر را بر عهده داشتند. ۸ دانشجوی پلی تکنیک توسط همین تیم به شدت مورد شکنجه قرار گرفته بودند.

رفتاری که در مدت ۱۰ روز بازداشت با برخی از این دانشجویان شده، نشان دهنده آن است که علیرغم اعتراضات فراوانی که نحوه رفتار این تیم با دانشجویان دستگیر شده در تابستان سال جاری برانگیخت، همچنان روش برخورد آن ها تغییری نکرده و دانشجویان آزاد شده در مدت بازداشت بعضا مورد ضرب و شتم و اذیت و آزارهای غیراخلاقی قرار گرفته اند. مسئولین بند ۲۰۹ زندان اوین هنگام آزادی دانشجویان با ارائه فرمی به آن ها، از ایشان خواسته اند «خوش رفتاری با آن ها در مدت بازداشت» را تایید کنند.


طی ماه های گذشته که دانشجویان دانشگاه امیرکبیر در بند ۲۰۹ زندان اوین از سوی کارمندان وزارت اطلاعات تحت شکنجه قرار گرفته بودند، پس از آزادی و مراجعه به دفتر حقوق شهروندی قوه قضاییه خواستار رسیدگی به شکایت خود در این زمینه شدند. چندین ماه پس از شکایت دانشجویان، رئیس دادگستری استان تهران اعلام کرد دلیل قانع کننده ای که اثبات کند دانشجویان شکنجه شده اند، پیدا نکرده است. به نظر می رسد در حال حاضر در صورت مراجعه مجدد رئیس دادگستری استان تهران به بند ۲۰۹ و ملاقات با دانشجویانی که به تازگی بازداشت شده اند، دلایل قانع کننده فراوانی که تاییدکننده شکنجه و ضرب و شتم دانشجویان باشد، یافت خواهد شد.









از تمامی دوستان عذر خواهی میکنیم چون فیلم ها دیر به دستمان رسید.
فیلم های تحصن دانشجویان دانشگاه بین المللی قزوین:









بیانیه شماره 3 تشکل اصلاح طلب


5 ماه بازداشت بی دلیل، بازجویی توسط یک تیم 7 نفره همراه با ضرب و شتم، 48 ساعت بدون غذا، 18 ساعت ایستادن روی یک پا و ... این همه در حالی صورت گرفت که تا قبل از برگزاری دادگاه فرمایشی، جرم ناکرده شان اثبات نشده بود. آری از دوستان دربندمان سخن می گوییم که اینک تاوان انتقادشان از دولت را اینگونه پس می دهند:
1 – مجید توکلی 3 سال حبس
2 – احمد قصابان 5/2 سال حبس
3 – احسان منصوری 5/1 سال حبس
در ادامه سیاست های مهرورزانه دولت درخصوص دانشجویان با خبر شدیم 5 تن از فعالان دانشجویی دانشگاه چمران اهواز نیز بازداشت شدند:
روزبه رحیمی (سردبیر نشریه توقیف شده آلترناتیو)، جواد علیخانی، مهدی معصومی، راعی نیکزاد و جواد توللی روز دوشنبه 30/7/86 بازداشت شدند؛ همچنین خبرها حاکی است خانم ها فاطمه فرهادی و زهرا ابراهیمی، دانشجویان دانشکده ادبیات هم به ستاد خبری وزرات اطلاعات احضار شده اند و روز پنج شنبه 3/8/86 خود را معرفی کردند.
براستی که دولت نهم مصداق عینی وحدت نظر و عمل است!!! در حالی که احمدی نژاد در کشوری بیگانه دم از آزادی عقیده و بیان و تضارب آراء در دانشگاه های ایران می زند، دانشجویان ایرانی دسته دسته با هزینه دولت برای ادامه تحصیل به دانشگاه (بخوانید زندان) اوین اعزام می شوند.
این تنها آغاز ماجراست ، منتقدان دولت بدانید و آگاه باشید که رئیس جمهور محبوبمان وعده داده است که به زودی طی مراسم باشکوهی (نظیر آنچه برای دانشجویان امیرکبیر برگزار شد) از تمامی شما عزیزان تقدیر خواهد شد.
اما دولت نیز باید بداند که با از بین بردن منتقد، انتقاد از بین نمی رود.
وضعیت امروز ایران چه در سطح داخلی و چه بین المللی و بحران های متعدد پیشرو جملگی نتیجه مستقیم سیاست های دولت نهم است که هر ایرانی را وادار به اعتراض خواهد کرد، چنان که در همین فضای امنیتی و رعب آور فعلی شاهد جنبش های اعتراضی فراگیری نظیر معلمان، کارگران، دانشجویان و ... بوده ایم.
اما اعتراض دانشجویان از آن رو مهم است که اساساً دانشجو به عنوان قشر پیشرو و آگاه با دیگر اقشار جامعه در ارتباط است و به عبارت دیگر سخن دانشجو، سخن کل جامعه است.
از 16 آذر سال 1332 به این طرف دانشجویان ایرانی همواره کوشیده اند این نکته را به حاکمان وقت بفهمانند که حکومت با کفر شاید برقرار بماند اما با زور و قلدری هرگز ( الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظلم - حضرت محمد(ص)).
شرایط بحرانی امروز ایران آدم را ناخودآگاه به یاد جمله بنیان گذار جمهوری اسلامی می اندازد که در شرایط جنگ خطاب به صدام گفتند:
« عاقبت هر دیکتاتوری نابودی است، تو هم اگر می خواهی دیکتاتور بزرگی باشی مثل هیتلر خودت را بکش.»









بیانیه شماره 2 تشکل اصلاح طلب


دوشنبه 30/7/86 جمعی از دانشجویان دانشگاه در اعتراض به حقوق پایمال شده شان دست به تجمعی اعتراضی زدند که با اعتصاب غذا و درخواست برای برآورده شدن مطالباتی نظیر استعفای چند تن از مسئولین همراه بود!
معترضان خواسته هایی را مطرح کردند که در ظاهر جنبه ای صنفی داشت اما به زعم عده ای دانشجویان و مسئولین، این تحصن بار سیاسی نیز به همراه داشت که از جانب تشکل اسلامی اصلاح طلب هدایت می شد.
در این خصوص نکات زیر شایان ذکر است:


1- اعضای تشکل اصلاح طلب مانند تمامی دانشجویان دانشگاه، دارای حقوقی بوده که برای هر دانشجویی به صرف دانشجو بودن محترم شمرده میشود. حقوقی نظیر: حق داشتن غذایی مناسب، حق اعتراض به پایمال شدن این حقوق و... ما نیز برای دستیابی به این موارد خود را جدا از بقیه نمی بینیم و معتقدیم که باید دوشادوش سایرین حرکت کرد.
2- در هر دانشگاهی شورای صنفی به عنوان نهادی که نماینده دانشجویان برای پی گیری مطالبات صنفی آنهاست به رسمیت شناخته میشود، و در مواردی نظیر تجمع ها و تحصن های صنفی سازمان دهنده ی این اعتراضات است. اما در تحصن دیروز معلوم نبود که این برنامه از جانب شورای صنفی حمایت می شد یا نه؟!!! چرا که در پای بیانیه ی خوانده شده اثری از مهر شورای صنفی دیده نمی شد. ویا هنگامی که سینی های غذا به نشانه ی اعتراض در وسط حیاط قرار داده می شد، سازماندهی و یا برنامه ریزی وجود نداشت چه اینکه بعضی از دانشجویان با حرکات زننده ای یا اقدام به پرتاب کردن سینی های غذا می کردند و یا خود را به روی آنها پرتاب می کردند؛ و یا در خصوص شعار هایی که سر داده می شد هیچ برنامه ریزی وجود نداشت و از هر طرف که کسی جمله ای میگفت از جانب دیگران تداوم میافت.
3- به هنگام دودسته شدن دانشجویان در خصوص به آمفی تئاتر رفتن و یا ماندن و به اعتراض ادامه دادن ، عده ای خود را نماینده دانشجویان معرفی می کردند که از جانب ایشان به مذاکره با مسئولین بپردازند؛ حال این نماینده ها با کدام رای و چگونه انتخاب شده بودند کسی نمی دانست. اگر نماینده دانشجویان بودند چرا به نظرات ایشان احترام نمی گذاشتند!!
4- در تحصن دیروز بارها از جانب برخی از دانشجویان و یا مسئولین عنوان می شد که تشکل اصلاح طلب قصد سواستفاده از این اعتراض را دارد. می پرسیم: آیا ما به عنوان دانشجو حق نداریم نسبت به نقض حقوق دانشجویی خود در کنار دیگران اعتراض کنیم؟! آیا به صرف اصلاح طلب بودنمان نباید در هیچ تجمع و تحصن صنفی شرکت کنیم؟! تشکل اسلامی دانشجویان اصلاح طلب اعلام می دارد که به هیچ وجه در سازماندهی کردن تحصن روز دوشنبه دخالتی نداشته است. ما به عنوان دانشجو در کنار دیگر دانشجویان حمایت خود را از کلیه ی اعتراضات مدنی و به حق دانشجویان اعلام می داریم و در کنار سایر دانشجویان قویاً خواستار پی گیری مطالبات به حق تحصن روز دوشنبه می باشیم.
5- رئیس دانشگاه به قدری برای دانشجویان دانشگاهش ارزش قائل بود که نه تنها حاضر نشد در جمع متحصنین حاضر شود و به سئوالات ایشان پاسخ دهد، که در سرما ماندن دانشجویان معترض برایش کوچکترین اهمیتی نداشت. آقای رئیس در پاسخ به مطالبات دانشجویان فرموده بودند که خواسته های منطقی ایشان را بر آورده خواهند کرد. سئوال اینجاست که منطقی بودن خواسته ها را چه کسی تشخیص می دهد؟! شما یا دانشجویان؟!
6- و اما در خصوص اقامه نماز، روایت کردند که علی (ع) شبی به هنگام وقت نماز مشغول تقسیم بیت المال بودند که برخی از مسلمین به ایشان اعتراض کردند که چرا به اقامه نماز نمی پردازند و از ایشان خواستند اول نمازشان را بخوانند اما امام در پاسخ به آنها فرمود که حق الناس به حق الله ارجع است. آیا توجه و رسیدگی به خواسته های دانشجویانی که در هوای سرد خواستار رسیدگی به مطالباتشان بودند اولویت داشت یا اقامه نماز؟!

بدینوسیله تشکل اسلامی دانشجویان اصلاح طلب اعلام می دارد که به هیچ وجه در سازماندهی تحصن دیروز دخالت نداشته است، اما به عنوان عضوی از جامعه دانشجویی در کنار دیگر دانشجویان حمایت خود را از کلیت اعتراضات مدنی و به حق تحصن دیروز اعلام می دارد و خواستار رسیدگی به مطالبات به حق دانشجویان معترض از جانب مسئولین و شورای صنفی دانشگاه می باشد.









بیانیه شماره 2 تشکل اصلاح طلب


دوشنبه 30/7/86 جمعی از دانشجویان دانشگاه در اعتراض به حقوق پایمال شده شان دست به تجمعی اعتراضی زدند که با اعتصاب غذا و درخواست برای برآورده شدن مطالباتی نظیر استعفای چند تن از مسئولین همراه بود!
معترضان خواسته هایی را مطرح کردند که در ظاهر جنبه ای صنفی داشت اما به زعم عده ای دانشجویان و مسئولین، این تحصن بار سیاسی نیز به همراه داشت که از جانب تشکل اسلامی اصلاح طلب هدایت می شد.
در این خصوص نکات زیر شایان ذکر است:


1- اعضای تشکل اصلاح طلب مانند تمامی دانشجویان دانشگاه، دارای حقوقی بوده که برای هر دانشجویی به صرف دانشجو بودن محترم شمرده میشود. حقوقی نظیر: حق داشتن غذایی مناسب، حق اعتراض به پایمال شدن این حقوق و... ما نیز برای دستیابی به این موارد خود را جدا از بقیه نمی بینیم و معتقدیم که باید دوشادوش سایرین حرکت کرد.
2- در هر دانشگاهی شورای صنفی به عنوان نهادی که نماینده دانشجویان برای پی گیری مطالبات صنفی آنهاست به رسمیت شناخته میشود، و در مواردی نظیر تجمع ها و تحصن های صنفی سازمان دهنده ی این اعتراضات است. اما در تحصن دیروز معلوم نبود که این برنامه از جانب شورای صنفی حمایت می شد یا نه؟!!! چرا که در پای بیانیه ی خوانده شده اثری از مهر شورای صنفی دیده نمی شد. ویا هنگامی که سینی های غذا به نشانه ی اعتراض در وسط حیاط قرار داده می شد، سازماندهی و یا برنامه ریزی وجود نداشت چه اینکه بعضی از دانشجویان با حرکات زننده ای یا اقدام به پرتاب کردن سینی های غذا می کردند و یا خود را به روی آنها پرتاب می کردند؛ و یا در خصوص شعار هایی که سر داده می شد هیچ برنامه ریزی وجود نداشت و از هر طرف که کسی جمله ای میگفت از جانب دیگران تداوم میافت.
3- به هنگام دودسته شدن دانشجویان در خصوص به آمفی تئاتر رفتن و یا ماندن و به اعتراض ادامه دادن ، عده ای خود را نماینده دانشجویان معرفی می کردند که از جانب ایشان به مذاکره با مسئولین بپردازند؛ حال این نماینده ها با کدام رای و چگونه انتخاب شده بودند کسی نمی دانست. اگر نماینده دانشجویان بودند چرا به نظرات ایشان احترام نمی گذاشتند!!
4- در تحصن دیروز بارها از جانب برخی از دانشجویان و یا مسئولین عنوان می شد که تشکل اصلاح طلب قصد سواستفاده از این اعتراض را دارد. می پرسیم: آیا ما به عنوان دانشجو حق نداریم نسبت به نقض حقوق دانشجویی خود در کنار دیگران اعتراض کنیم؟! آیا به صرف اصلاح طلب بودنمان نباید در هیچ تجمع و تحصن صنفی شرکت کنیم؟! تشکل اسلامی دانشجویان اصلاح طلب اعلام می دارد که به هیچ وجه در سازماندهی کردن تحصن روز دوشنبه دخالتی نداشته است. ما به عنوان دانشجو در کنار دیگر دانشجویان حمایت خود را از کلیه ی اعتراضات مدنی و به حق دانشجویان اعلام می داریم و در کنار سایر دانشجویان قویاً خواستار پی گیری مطالبات به حق تحصن روز دوشنبه می باشیم.
5- رئیس دانشگاه به قدری برای دانشجویان دانشگاهش ارزش قائل بود که نه تنها حاضر نشد در جمع متحصنین حاضر شود و به سئوالات ایشان پاسخ دهد، که در سرما ماندن دانشجویان معترض برایش کوچکترین اهمیتی نداشت. آقای رئیس در پاسخ به مطالبات دانشجویان فرموده بودند که خواسته های منطقی ایشان را بر آورده خواهند کرد. سئوال اینجاست که منطقی بودن خواسته ها را چه کسی تشخیص می دهد؟! شما یا دانشجویان؟!
6- و اما در خصوص اقامه نماز، روایت کردند که علی (ع) شبی به هنگام وقت نماز مشغول تقسیم بیت المال بودند که برخی از مسلمین به ایشان اعتراض کردند که چرا به اقامه نماز نمی پردازند و از ایشان خواستند اول نمازشان را بخوانند اما امام در پاسخ به آنها فرمود که حق الناس به حق الله ارجع است. آیا توجه و رسیدگی به خواسته های دانشجویانی که در هوای سرد خواستار رسیدگی به مطالباتشان بودند اولویت داشت یا اقامه نماز؟!

بدینوسیله تشکل اسلامی دانشجویان اصلاح طلب اعلام می دارد که به هیچ وجه در سازماندهی تحصن دیروز دخالت نداشته است، اما به عنوان عضوی از جامعه دانشجویی در کنار دیگر دانشجویان حمایت خود را از کلیت اعتراضات مدنی و به حق تحصن دیروز اعلام می دارد و خواستار رسیدگی به مطالبات به حق دانشجویان معترض از جانب مسئولین و شورای صنفی دانشگاه می باشد.